Kennismaken met Denthe en Nika

Op maandag 19 april stond er een kennismaking met Denthe en Nika gepland. Allebei aspirant-hulphonden. Denthe is 14 maanden, Nika is nu 3 maanden. Denthe is een mooie blonde Golden Retriever en helemaal klaar voor de aftraining. Nika is een prachtige zwarte Labrador en is nog aan het begin van haar opleiding.

Natuurlijk maakten we niet alleen kennis met deze lieve, leuke, mooie en enthousiaste dames. We maakten ook kennis met het gastgezin. Dit gastgezin heeft in totaal zes hulphonden getraind en heeft daarnaast ook nog twee andere hulphonden opgevangen die helaas niet in hun eerste gezin konden blijven. Met recht kan dit gastgezin dus ervaren worden genoemd.

Dit keer was het bezoek dichtbij huis: manlief en ik werden verwacht in het prachtige Tienhoven.

Na aangebeld te hebben, moesten de handen weer "op slot". Er mocht in beginsel niet geaaid worden. Wat is-en blijft dit toch moeilijk! Gelukkig mogen wij onze eigen pleegpup wel eindeloos knuffelen. ;-)

Na ons te hebben voorgesteld gingen we direct naar buiten. Omdat we eerst langs een drukke weg moesten, werden beide dames eerst aangelijnd. Na een klein stukje aan de lijn mochten ze los. Het commando "release" betekent dat ze vrij zijn, dus lekker mogen spelen én geaaid mogen worden. (Hoe fijn is dat?)
Wat een mooi gezicht twee buitelende, springende honden in een prachtig mooie omgeving. Nu konden we het ook goed het verschil zien tussen een afgetrainde hond. Denthe ging haar eigen gang en kwam keurig netjes als ze geroepen werd. Nika bleef haar baasje in de gaten houden, regelmatig kwam ze terug, ging zitten en keek op. Dit is gedrag wat we graag willen zien, om te zorgen dat dit gedrag blijft en jij als baasje interessant blijft, krijgt de hond een beloning. Als ze nog pup zijn gaat de beloning in de vorm van iets lekkers en een verbale beloning ("goed zo"). Op een gegeven moet bepaald gedrag normaal zijn, er volgt dan alleen een verbale beloning. In moeilijkere situaties of bij het aanleren van nieuw gedrag wordt het lekkers weer ingezet.

Denthe is nu klaar voor de aftraining, omdat Denthe fysiek in zeer goede conditie is overweegt Hulphond om van haar een fokteef te maken. Dit is een beslissing die niet zomaar genomen wordt. Totdat de beslissing valt blijft Denthe bij dit gastgezin wonen. Alle commando`s heeft zij inmiddels geleerd. Daarom heeft haar baasje haar een nieuw commando er bij geleerd: "Get your leash". Normaal gesproken leert de hulphond dit commando pas op de aftraining. Wanneer de hond dit commando krijgt dan pakt hij zelf zijn riem van de grond. Denthe dit keurig. Dit scheelde weer bukken voor het baasje. ;-)

Wat voor mij nieuwe informatie is, is dat wanneer een fokteef niet zwanger is, zij ingezet wordt als therapiehond. Op deze manier benut Hulphond alle mogelijkheden van een hulphond.

Na deze losloopwandeling dronken we nog een kopje thee en koffie, de dames lagen intussen heerlijk knus samen op een kleedje. Tijdens de thee en hebben we natuurlijk weer 1001 vragen gesteld, ook kregen we veel tips van dit ervaren gastgezin.

Denthe en Nika, rustig liggend op hun kleedje. De "zwarte vlek" is Nika. :-)
Het enthousiasme wordt steeds groter. Nu nog twee theorielessen voordat we een definitieve beslissing gaan maken. Maar... Als het ons ligt worden wij dit jaar ook een puppypleeggezin!

De volgende post zal geschreven worden in de week van twee mei. Het onderwerp zal over onze eerste theorieles gaan. Wordt vervolgd!

 

Open dag

Op zaterdag negen april togen manlief, schoonmama, kennis en ik naar Herpen om de open dag van Hulphond Nederland mee te maken. Als aankomend puppypleeggezin wil je zo`n dag niet missen. Toch?
Het programma begon om twaalf uur, keurig op tijd waren wij gearriveerd. Net als veel cliënten met hun hulphond en gastgezinnen met hun aspirant-hulphond. We zagen verschillende rassen en leeftijden voorbij komen. Mijn voorkeur gaat écht uit naar een Labrador of een Golden Retriever.
(Hulphond werkt namelijk ook met Poedels.)

Het programma bestond uit demonstraties én uit verhalen van cliënten die kwamen vertellen wat een hulphond voor hen heeft betekent. We schoven als eerste aan bij een persoonlijk verhaal van een cliënte. Natuurlijk sprak ze niet alleen, natuurlijk liet ze ook zien wat haar hond allemaal kan.

Deze cliënte heeft haar hond al vijf jaar. De vrouw heeft een lage bloeddruk waardoor zij bewusteloos kan raken. Dit voelt zij niet aankomen. Om deze reden woonde zij niet zelfstandig en kwam weinig buiten. Haar hond voelt aankomen dat zij bewusteloos raakt en geeft dit aan. De vrouw weet dan dat zij moet gaan zitten of liggen. Door haar hond durft zij weer naar buiten én woont zij zelfstandig. Wat vond ik dat mooi om te horen en tevens een reden waarom wij puppypleeggezin willen worden.

In de periode dat de hond kwam was haar functie het detecteren van een mogelijk bewustzijnsverlies. Het vrouwtje werd in de loop der jaren steeds minder mobiel en gebruikt nu veel haar rolstoel. Naast detectiehond is hij nu ook ADL-hond.

Natuurlijk werden er een aantal taken werden gedemonstreerd. Zo kan deze hond het licht aan of uit doen. Een jas, sokken, handschoenen, schoenen én zelfs steunkousen uittrekken. Ook kan hij lades open en dicht maken. Last but not least: hij heeft laten zien dat hij een muntstuk van de grond kan oprapen. Heel bijzonder en heel waardevol!

Na dit verhaal hebben wij een demonstratie van de aftraining gezien. De hondeninstructeurs vertelden en lieten zien hoe het "clickersysteem" werkt. Naast beloning in de vorm van voer werkt Hulphond ook met beloning in de vorm van een clicker. Hondenbezitters zullen de clicker kennen. Voor niet-hondenbezitters is dit een goede samenvatting:

 

De clicker is een klein voorwerp dat een klikkend geluid maakt, net als het kinderspeelgoed van vroeger. Het is een hulpmiddel om je hond te laten weten op exact welk moment hij het gedrag laat zien dat jij wenst.
Bron: www.actiefmetjehond.nl

 

Wanneer de hond heeft begrepen wat hij moet doen, is de clicker niet meer nodig, in principe zou het commando dan voldoende moeten zijn. Belonen in de vorm van voer blijft het hele werkende leven van de hulphond. Het zal alleen veel minder zijn dan in de puppytijd.

 

Na deze demonstratie hadden we nog net tijd voor een laatste onderdeel. De puppytraining. Natuurlijk wilden we dit zien. Helaas waren we niet de enigen. Ik heb veel ruggen én achterhoofden gezien, zo nu en dan kon ik een glimp opvangen van de training. Gelukkig heb ik de wetenschap dat ik aankomend jaar héél veel ga trainen en het dus niet erg was om het één en ander te missen van deze demonstratie.

Dit is gedrag wat we willen zien. Alert en opkijkend naar het "baasje". De aspirant-hulphond leert oog te hebben voor zijn omgeving, maar dat hij hier niets mee hoeft te doen.

 

Het was een leuke leerzame dag met prachtig mooi weer. Ik heb wel de hele dag mijn handen "op slot" moeten houden. Alle honden waren immers aan het werk, dan mag je ze niet aaien. Maar... Het was wel heel verleidelijk!